قابلیت‌های کلیدی اپلیکیشن با مولانا:
- دیوان شمس شامل: غزلیات، مستدرکات، ترجیعات، رباعیات - قابلیت جستجو در میان نام اشعار - قابلیت انتشار و اشتراک گذاری اشعار - تغییر و تنظیم ابعاد نوشتار و نوع دست خط - سازگار با گوشی هایی که فارسی را پشتیبانی نمی کنند (قابلیت اصلاح فارسی) - و ... • نسخه: 1.2 • اجرا در: اندروید 2.3 و بالاتر
خواجه شمس‌الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی (حدود ۷۲۷ – ۷۹۲ هجری قمری برابر با ۷۰۶ - ۷۶۹ هجری شمسی)، شاعر بزرگ سدهٔ هشتم ایران (برابر قرن چهاردهم میلادی) و یکی ازسخنوران نامی جهان است.بیشتر شعرهای او غزل هستند که به‌غزلیات حافظ شهرت دارند. گرایش حافظ به شیوهٔ سخن‌پردازی خواجوی کرمانی و شباهت شیوهٔ سخنش با او مشهور است او از مهمترین تأثیرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می‌شود. در قرون هجدهم و نوزدهم اشعار او به زبان‌های اروپایی ترجمه شد و نام او بگونه‌ای به‌محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت. امروز کاملترین و بهترین برنامه دیوان حافظ را مخصوص دستگاه های اندرویدی که شامل 495 غزل با دست خط زیبای نستعلیق می باشد را برایتان قرار داده ایم. با استفاده از این اپلیکیشن علاوه بر خواندن غزلیات حافظ با آهنگ و صوت دلنشین ، میتوان از امکاناتی شامل گرفتن فال فقط با تکان دادن گوشی ، مشاعره از طریق بلوتوث و امکانات دیگر نام برد . از نکات برجسته این اپلیکیشن استفاده از طراحی و نشانه های ایرانی است.
برخی از ویژگی های دیوان حافظ اندروید : -جستجو غزلها بر اساس شماره و محتوا - اشتراک گذاری شعرها در شبکه های اجتماعی و ارسال ایمیل - امکان گوش دادن به موسیقی مورد علاقه خود - فال حافظ - چوب الف (بوکمارک) ورژن برنامه 1.0.1 نیازمند اندروید:2.2 و بالاتر
دیوان شمس تبریزی یا دیوان کبیر، دیوان مولانا جلال‌الدین محمد بلخی شامل غزلها، رباعی‌ها و ترجیع‌‌های اوست. دیوان شمس تبریزی در عُرف خاندان مولانا و سلسلهٔ مولویه در روزگاران پس از مولانا با عنوان دیوان کبیر شناخته می‌شده است. گویا آنچه در تداول مولویان جریان داشته است همان دیوان یا غزلیات بوده است و بعدها عنوان دیوان کبیر را بر آن اطلاق کرده‌اند. همچنین عنوان دیوان شمس تبریزی یا کلیات شمس تبریزی نیز از عنوان‌هایی است که در دوره‌های بعد بدان داده شده است، به اعتبار این که بخش اعظم این غزلها را مولانا خطاب به شمس‌الدین تبریزی سروده است. نسخه‌های مختصر و کامل این دیوان از قدیم نزد اهل ذوق و اصحاب خانقاه رواج داشته است، و پس از رواج چاپ هم با عنوان دیوان شمس تبریزی یا کلیات شمس تبریزی بارها و بارها در ایران و هند به چاپ رسیده است. آخرین و جامع‌ترین و درست‌ترین چاپ آن همان است که به دست بدیع‌الزمان فروزانفر در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۳۶ تا ۱۳۴۵ توسط انتشارات دانشگاه منتشر شده است. دیوان شمس تبریزی در چاپ تصحیح‌شدهٔ فروزانفر شامل ۳۶۳۶۰ بیت، و دارای ۳۲۲۹ غزل و ۱۹۸۳ رباعی و ۴۴ ترجیع است. در دیوان شمس تبریزی بعضی غزلها فاقد تخلص است و بعضی خمُش، خامُش و خاموش و خمش‌کن در پایان غزل دارد که تخلص مولوی است. در حدود صد غزل یا کمتر با تخلص به نام حسام‌الدین چلبی و نیز صلاح‌الدین زرکوب دارد، و بقیهٔ غزلها به نام شمس و شمس تبریز و شمس‌الحق تبریز است.
